Η ξανθια μου απο αλαβαστρο

φτιαγμενη

με ρωγες σαν κερασια

με κορμι που η αναγεννηση

ζηλευει

με χρωμα ασπρο δερμα

φιλντισι

με το χνουδι της χαμηλα

υμνος για γλωσσα ποιητη

κοκκινισμενη ελαφρα

απο τον ποθο που αναδιδει

περιμενει την εξαισια λεπιδα

να την ανοιξει

για μια φορα

μοναχα

ζεστος αερας λαβα 

τα σωθικα της

καθως πεφτει η βουρδουλια

αναμεσα της

κι ειναι νεκρη πια

σαν ονειρο

8-2011