Υπαρχει χρονος
ειπε ο χορευτης
κι εμεινε σαν αγαλμα
περιμενοντας να περασει
η στιγμη
η στιγμη ομως παρατεινε
την διαρκεια της
φανηκε στο χορευτη
αιωνας
σκεφτοταν την επομενη του
κινηση
ομως η στιγμη δεν περναε
και ο χορευτης κουραστηκε
κι ηθελε να πεσει
μα η στιγμη ηταν εκει
κι θεατες αφωνοι
κι εμειναν ολοι αγαλματα
η στιγμη δεν ειχε χρονο
κι ο χορευτης εμεινε
φιγουρα αιωνια μετο ποδι σηκωμενο
πιρουετα
2-8-2011
Στη Θερμη μεσα ηταν
και εγω στο ραγισμα
του βραχου π αφηνε φως εικονας
μ απαλενιο βελουδινο χρωμα
ατσαλακωτη
και ροδια τα στηθη
τους γοφους πεταχτους
τα μαλια στο πλαι γερμενα
...περιμενε τον εωσφορο της
κι εγω μεσα απο το ραγισμα του χρονου
την κυτταγανα χορτασω τα δακρυα της
να δω το χαλασμα της
το τρεμουλο του σωματος ν απολαυσω
και τις παρθενικες κραυγες ομου7-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου